Ozon werd aanvankelijk in 1940 in de Verenigde Staten in Whiting gebruikt voor waterdesinfectie in het waterbehandelingsproces.

Het gebruik van ozon in grote drinkwaterinstallaties kan verschillende rollen spelen.

Ozon kan een groot spectrum aan waterproblemen behandelen, waaronder:
Bacteriën inclusief ijzerbacteriën
Zware metalen zoals ijzer en mangaan
Organische verontreinigingen zoals tannine en algen
Microben zoals Cryptosporidium Giardia en Amoebae enz. Alle bekende virussen
Biologisch zuurstofverbruik (BZV) en chemisch zuurstofverbruik (CZV)

Ozon is de droom van elke drankbottelaar.
Ozon is superieur aan elke andere desinfectiemethode vanwege zijn hoge oxidatietoestand.
Ozon zorgt voor lagere bedrijfskosten en verlaagt de totale chemische kosten.
Ozon wordt doorgaans niet geassocieerd met bijproducten en wordt op natuurlijke wijze omgezet in zuurstof, zodat er na gebruik geen smaak of geur ontstaat.
Ozon wordt ter plaatse gegenereerd.
De International Bottled Water Association (IBWA) suggereert een resterend ozonniveau van 0,2 tot 0,4 ppm.

Waarom ozon gebruiken?  
Welk oxidatiemiddel kan bacteriën doden en geen nadelige smaak of geur veroorzaken? Wordt getest en geverifieerd dat het aanwezig is en geen resten achterlaat wanneer het wordt geconsumeerd?
filtratie/vernietiging.

Als snelwerkende en effectieve behandelingstechnologie wordt ozon nu gebruikt in een verscheidenheid aan toepassingen voor de behandeling van drinkwater.